Είχατε δίκιο. Μόνο ελπίδα πια. Μόνο.

Αφίσες που διαφημίζουν λαό και στρατό αδελφωμένους να γιορτάζουν το Πάσχα – Και τον Στρατό ως προστάτη των αναξιοπαθούντων – Η Ζωϊτσα σε δεντράκι της Πλατείας ν’αποδίδει συντετριμμένη τιμές στον Άγνωστο Αυτόχειρα του Μνημονίου – Λίγες μέρες πριν επιθεωρούσε αγήματα με ύφος ψάρακα ταγματάρχη του Πεζικού – Ένας Βέλγος με βρώμικες σαγιονάρες και αμπέχωνο στο βήμα της Βουλής να αγορεύει περί επαχθούς και επονείδιστου χρέους – Τα ίδια που έλεγαν στην Πλατεία παρέα με τους ναζί ανάμεσα σε μουτζώματα και κρεμάλες – Τα ίδια που έλεγαν στον Ισημερινό – Ο Σύριζα να σηκώνει μπάρες σε διόδια με αυτούς που δεν πληρώνουν δεν πληρώνουν – Τους ίδιους που έχουν τώρα στην κυβέρνηση υπουργό και μάλιστα αυτή που πρέπει να εισπράττει – Η πρώτη φορά αριστερά να δέρνεται με εργάτες – Και μάλιστα με εργάτες ορυχείων που θα χάσουν την δουλειά τους – Αλλά τα παιδάκια τους δεν θα λιποθυμάνε στα σχολεία – Οι καθαρίστριες με τα κόκκινα γάντια και τις χλωρίνες σε σώου του καναλιού της Βουλής – Και μια βουλεύτρια να παρηγορεί τον Κουφοντίνα – Και να έχει το θράσος να φέυγει χτυπώντας την πόρτα επειδή την θύμωσε που ο γιος του θύματος δεν την υποδέχτηκε με αβρότητες και χαρούλες – Όπως ήθελε να υποδεχτεί η Ζωή τους αναρχικούς που ήθελαν να διαμαρτυρηθούν στην Βουλή – Η Βουλή ως Πλατεία – Μας είπαν ότι είναι κάθε γράμμα του Συντάγματος – της Πλατείας Συντάγματος – Εκεί που ένα Σύνταγμα Πεζικού μοίραζε πλαστικά σημαιάκια εθνεγερσίας – Ευτυχώς έβρεχε εκείνη την μέρα – Η δεξιά βάζει λέει αριστεριστές και αναρχικούς να υπονομεύσουν την εθνοσωτήριο – Ο υπουργός της προστασίας του πολίτη να θέλει να του ξεκαθαρίσουν αν νοείται λέει αριστερά του τίποτα για να ξέρει αν θα διοικήσει – Σε ένα έθνος που καταντάει μέρα με τη μέρα έθνος του τίποτα – Και τα παιδιά που φεύγουν – Σε άλλα έθνη, εκεί που δεν θα είναι παιδιά του τίποτα, αλλά πολίτες – Αυτά τα έθνη που όταν εμείς χτίζαμε παρθενώνες κλπ κλπ – Οι κουτόφραγκοι – Που θέλουν και νούμερα για τα λεφτά που οφείλουν να μας δώσουν – Ενώ εμείς στείλαμε το νούμερο και δεν το εκτίμησαν – Αξιοπρέπεια – Ελπίδα – Να σας αφήσουμε να το χαρείτε μας λέγατε και να μην είμαστε μικρόψυχοι – Είχατε δίκιο. Μόνο ελπίδα πια. Μόνο.